Avro Anson MK I

Το Avro Anson ήταν Βρετανικό δικινητήριο αεροσκάφος πολλαπλών ρόλων το οποίο χρησιμοποιήθηκε από τη Βρετανική Βασιλική αεροπορία, από την Αεροπορία του Βρετανικού Ναυτικού και από πολλές πολεμικές αεροπορίες κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου Πολέμου και μετά το τέλος του. Ονομάστηκε Anson προς τιμήν του Βρετανού ναυάρχου Τζωρτζ Άνσον (George Anson). Η αρχική σχεδίαση του ήταν για να αναλάβει ρόλους ναυτικής αναγνώρισης πολύ σύντομα  κρίθηκε ξεπερασμένο για αυτό το είδος αυτό των αποστολών. Κρίθηκε όμως κατάλληλο για την εκπαίδευση των πιλότων και των πληρωμάτων στα πολυκινητήρια αεροσκάφη και έγινε το στήριγμα του Βρετανικού Κοινοπολιτειακού Σχεδίου Εναέριας Εκπαίδευσης (British Commonwealth Air Training Plan). Μέχρι το1952 που τερματίσθηκε η παραγωγή του κατασκευάστηκαν 8.138 αεροσκάφη Anson στην Βρετανία από την Avro, εννέα διαφορετικών εκδόσεων, ενώ από το 1941 κατασκευάστηκαν επιπλέον 2.882 από την Καναδική Federal Aircraft Ltd. Συνολικά κατασκευάστηκαν 11.020 Anson μέχρι το τέλος της παραγωγής το 1952. Ήταν το δεύτερο σε παραγωγή πολυκινητήριο Βρετανικό αεροσκάφος του πολέμου (μετά από το Vickers Wellington).

  

Το Anson πέταξε πρώτη φορά στις 24 Μαρτίου 1935. Κατασκευάστηκε σύμφωνα με τις προδιαγραφές του υπουργείου αεροπορίας 18/35 (Air Ministry Specification 18/35). Ήταν το πρώτο μονοπλάνο της RAF με ανασυρόμενο σύστημα προσγείωσης. Η πρώτη παρτίδα παραγωγής περιλάμβανε 174 αεροσκάφη Anson Mk I τα οποία εντάχθηκαν στην Βρετανική Παράκτια Διοίκηση (Coastal Command). Η 48η Μοίρα της RAF ήταν η πρώτη που εξοπλίστηκε με αεροσκάφη Anson τον Μάρτιο του 1936.

Ένα διακριτικό χαρακτηριστικό του Anson ήταν ότι ο μηχανισμός ανάσυρσης του συστήματος προσγείωσής του απαιτούσε περισσότερες από 140 περιστροφές του χειροκίνητου στρόφαλου από τον πιλότο. Για το λόγο αυτό, τα Anson συχνά πετούσαν με το σύστημα προσγείωσης εκτεταμένο, με κόστος όμως τη μείωση της ταχύτητας πλεύσης των κατά 30 μιλίων την ώρα (50 km/h).

Η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία παρέλαβε 12 Avro Anson Mk I το 1939. Κατά τη διάστημα 1940 - 1941χρησιμοποιήθηκαν από την 13η Μοίρα Ναυτικής Συνεργασίας σε αποστολές περιπολιών και συνοδείας νηοπομπών. Στις 15 Απριλίου, η Ελληνική Βασιλική Αεροπορία τέθηκε ουσιαστικά εκτός μάχης κάτω από τη συνεχή πίεση της αριθμητικά και ποιοτικά ανώτερης Γερμανικής Λούφτβαφφε. Παρ' όλα αυτά πέντε αεροσκάφη Avro Anson κατάφεραν να διαφύγουν στην Αίγυπτο. Αυτά που διέφυγαν είχαν τους αριθμούς Ν51, Ν52, Ν55, Ν56 και Ν61. Λίγο αργότερα απέκτησαν νέες Βρετανικές ”ταυτότητες” και στο εξής πετούσαν με τους αριθμούς: 
ΑΧ750 (Ν51) 
ΑΧ751(Ν52) 
ΑΧ749 (Ν55) 
ΑΧ748 (Ν56) 
ΑΧ761 (Ν61)

(Ένα απο τα Avro Ansons που διέφυγαν στην Μ.Ανατολή (Ν61).  Φωτογραφία από το αρχείο του Μιχάλη  Σολανάκη)

Τα αεροσκάφη αυτά αποτέλεσαν τον Ιούνιο του 1941 τη βάση για τη δημιουργία της ιστορικής 13ης Μοίρας Ελαφρού βομβαρδισμού στη Δεκέιλα της Αιγύπτου (κοντά στην Αλεξάνδρεια. Η Μοίρα επανδρώθηκε από αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και σμηνίτες που είχαν διαφύγει από την Ελλάδα και  Έλληνες της Αιγύπτου που κατετάγησαν εθελοντικά.

Μεταπολεμικά η Ελληνική Αεροπορία παρέλαβε 24 μεταφορικά Anson, το 1947. Δύο από αυτά, τύπου Avro Anson Mk IΙ, ήταν μετασκευασμένα σε νοσοκομειακά. Χρησιμοποιήθηκαν εντατικά κατά την διάρκεια του για μεταφορές VIP, προσωπικού και υλικών, ενώ χρησιμοποιήθηκαν και για νυχτερινούς βομβαρδισμούς . Τα Avro Anson Mk I της μεταπολεμικής περιόδου δεν πρέπει να συγχέονται με τα ομοιότυπα της προπολεμικής Αεροπορίας παρά το ότι έφεραν την ίδια ονομασία. Τα πρώτα ήταν μεταφορικά ενώ τα δεύτερα ήταν αεροσκάφη προκεχωρημένης εκπαίδευσης και χρησιμοποιήθηκαν κατά την διάρκεια του πολέμου σε ρόλο ναυτικής συνεργασίας.

Τεχνικά χαρακτηριστικά

Πλήρωμα

2

 Κινητήρες

2 Armstrong Siddeley Cheetah XV 420hp

 Βάρος

    Μέγιστο

9500lb

 Διαστάσεις

    Εκπέτασμα

56ft 6in

    Μήκος

42ft 3in

    Ύψος

13ft 1in

 Επιδόσεις

    Μεγ. Ταχύτητα

170mph στο επίπεδο της θάλασσας

    Επιχειρ. Οροφή

19500ft