Bristol Blenheim MK I/MK IV

Στα 1934 ο Λόρδος Ρόδερμιρ, ιδιοκτήτης της εφημερίδας daily Mail, προκάλεσε τη Βρετανική αεροναυπηγική βιομηχανία να δημιουργήσει ένα αεροσκάφος υψηλών ταχυτήτων ικανό να μεταφέρει έξι επιβάτες και διμελές πλήρωμα. Την εποχή εκείνη οι Γερμανικές εταιρίες παρήγαγαν διάφορα αεροσκάφη που κρατούσαν τις παγκόσμιες επιδόσεις. Ο Ρόδερμιρ ήθελε να κατακτήσει τον τίτλο του ταχύτερου πολιτικού αεροσκάφους της Ευρώπης. Η Bristol εργάζονταν ήδη στον Τύπο 135 που διέθετε τις προϋποθέσεις. Προσάρμοσε στο τύπο και τις απαιτήσεις του Ρόδερμιρ και έτσι δημιούργησε τον Τύπο 142.

Όταν έκανε την πρώτη του πτήση το 142, με το όνομα Britain First στις 12 Απριλίου 1935, αποδείχθηκε ταχύτερο από οποιοδήποτε καταδιωκτικό της εποχής εκείνης στην υπηρεσία της RAF. Το Βρετανικό Υπουργείο Αεροπορίας προφανώς ενδιαφέρθηκε για ένα τέτοιο αεροσκάφος και σύντομα εξέδωσε τις προδιαγραφές B.28/35 για μια βομβαρδιστική παραλλαγή του Bristol, τον Τύπο 142M (όπου "M" σήμαινε "military" δηλ. στρατιωτικό).

Η βασική αλλαγή ήταν η μετατόπιση των ημιπτερύγων ψηλότερα στην άτρακτο από την χαμηλή αρχική τους θέση, για να δημιουργηθεί χώρος κάτω από το σκελετό του φτερού για αποθήκη βομβών. Το αεροσκάφος ήταν όλο από μέταλλο, με δύο αστεροειδείς κινητήρες Bristol Mercury VIII, που απέδιδαν 860 hp έκαστος. Το τριμελές πλήρωμά του αποτελούνταν από τον πιλότο, τον πλοηγό/βομβαρδιστή και τον πυροβολητή/ασυρματιστή. O οπλισμός του ήταν ένα εμπρόσθιο πολυβόλο των 7,7 mmστην ημιπτέρυγα εξωτερικά του αριστερού κινητήρα και ένα δεύτερο, οπίσθιο πολυβόλο, σε ημιαποσυρόμενο ραχιαίο πυργίσκο.Μπορούσε να μεταφέρει βόμβες 1.000 λιβρών (454 kg) στην εσωτερική αποθήκη.

Για να εξασφαλίσει την υψηλή του ταχύτητα, το Blenheim διέθετε πολύ μικρή άτρακτο. Ο θάλαμος του πιλότου στα αριστερά του ρύγχους ήταν τόσο στενός που το πηδάλιο έκρυβε όλα τα όργανα πτήσης, ενώ τα όργανα του κινητήρα απέκρυπταν την εμπρόσθια θέα κατά την προσγείωση. Τα περισσότερα δευτερεύοντα όργανα είχαν τοποθετηθεί στην αριστερή πλευρά του πιλοτηρίου.

Oυσιώδη εξαρτήματα όπως ο ρυθμιστής βήματος του έλικα, είχαν τοποθετηθεί πίσω από τον πιλότο, που τα χειρίζονταν με την αφή. Όπως και στα περισσότερα Βρετανικά αεροσκάφη της εποχής, οι καταπακτές της αποθήκης βομβών συγκρατούνταν κλειστές με ελαστικά κορδόνια και άνοιγαν με το βάρος των απελευθερωμένων βομβών. επειδή δεν υπήρχε τρόπος να υπολογιστεί ο χρόνος που θα χρειάζονταν οι βόμβες για να ανοίξουν τις καταπακτές, η ακρίβεια βομβαρδισμού ήταν μάλλον μέτρια.

Τα Ελληνικά Bristol Blenheim MK IV, παραλήφθηκαν λίγο πριν την έναρξη του Β' Π.Π. Έξι αεροσκάφη του πρώτου μοντέλου παραγωγήςBristol Blenheim MK I παραδόθηκαν ως βρετανική βοήθεια τον Φεβρουάριο του 1941 στην 32 ΜΒ. Τα τέσσερα από αυτά προέρχονταν από αποθέματα των βρετανικών 211 και 39 Μοιρών. Η διαμόρφωση του εξοπλισμού ήταν πολύ διαφορετική από τον αντίστοιχο βρετανικό.

Τα αεροσκάφη παραδόθηκαν χωρίς σκοπευτικά, σύστημα ενδοσυνεννόησης, ασυρμάτους και τους κατάλληλους αναρτήρες βομβών. Προφανώς τα επιμέρους στοιχεία εξοπλισμού δεν παραδόθηκαν εγκαίρως από τους προμηθευτές, ή κατασχέθηκαν στις χώρες παραγωγής λόγω της έκρηξης του πολέμου. Οι παραπάνω ελλείψεις είχαν ως αποτέλεσμα την εμφάνιση πολλών πρωτότυπων επινοήσεων στην 32 ΜΒ που κλήθηκε να αξιοποιήσει επιχειρησιακά τα αεροσκάφη. Επιστρατεύτηκε όλη η επινοητικότητα των τεχνικών και κατασκευάστηκαν υποκατάστατα σκοπευτικών και ενδοσυνεννόησης από σπάγκο. Όσο για τις βόμβες, η λύση δόθηκε με τροποποίηση των σημείων ανάρτησής τους. Παραλήφθηκαν 9 (κατ' άλλους 12), ενώ η παραγγελία για άλλα 12 δεν εκτελέστηκε. Παρέμειναν σε υπηρεσία μέχρι την καθήλωσή τους ή την καταστροφή τους κατά την γερμανική εισβολή.

Δυσμενείς εντυπώσεις στους Έλληνες χειριστές προκάλεσε η απουσία θυρίδας διαφυγής η οποία τους ανάγκαζε σε περίπτωση εγκατάλειψης να αναστρέψουν το αεροσκάφος, σαν να ήταν καταδιωκτικό. Μέσω της βρετανικής βοήθειας Ιανουάριο του 1942 αποκτά η 13 ΜΕΒ στη Μέση Ανατολή 9 Bristol Blenheim MK IV. Με την παράδοση των Bristol Blenheim MK IV στην 13 ΜΕΒ τα υπάρχοντα και καταπονημένα Anson ανέλαβαν δευτερεύουσες αποστολές.

Κατά την διάρκεια ενός ολόκληρου έτους επιχειρησιακής δράσης, τα ελληνικά Bristol Blenheim MK IV έκαναν αισθητή την παρουσία τους πάνω από το μεγαλύτερο μέρος της ΝΑ Μεσογείου, επανδρωμένα συχνά από μεικτά πληρώματα Αεροπορίας-Ναυτικού. Χρησιμοποιήθηκαν για την προστασία νηοπομπών μεγάλης σημασίας και διακρίθηκαν στον εντοπισμό και την προσβολή υποβρυχίων. Το τελευταίο Bristol Blenheim MK IV επιστρέφεται στο 159 Maintenance Unit στις 26 Ιανουαρίου 1943.

Ένα Bristol Blenheim Mk IV F ανελκύστηκε από τη θάλασσα το καλοκαίρι του 1996 και μεταφέρθηκε στο Μουσείο Αεροπορίας, όπου παραμένει εν αναμονή εργασιών αποκατάστασης. Ανήκε στην 203 Μοίρα της οποίας τα αεροπλάνα κάλυπταν την βρετανική οπισθοχώρηση με βάση την Κρήτη. Χτυπήθηκε κατά λάθος από βρετανικό αντιτορπιλικό και κατέπεσε ανοιχτά του Ρεθύμνου στις 28 Απριλίου 1941.

Τμήμα το ανελκυσθέντος Bristol Blenheim Mk IV F στο μουσείο της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας.

Τεχνικά χαρακτηριστικά: Bristol Blenheim MK I